راه‌اندازی شعبه فرنچایز یا ورود به هاروارد؟!
تقریباً همه فست‌فودهای زنجیره‌ای، با استفاده از ابزارهای تبلیغاتی خود، سعی در جلب منابع مالی بیشتر و تشویق افراد به افتتاح شعب جدید دارند. از سوی دیگر، ریسک نسبتاً پایین سرمایه‌گذاری، حمایت و پشتیبانی‌های خاص، کمک به تأمین مالی، خریدهای تضمینی و بازار پررونق، فرصت‌های بی‌نظیری برای سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به صنایع غذایی را فراهم کرده است.
بسیاری از رستوران‌های زنجیره‌ای، برای توسعه و رشد کسب‌وکار خود، تنها به نقدینگی سرمایه‌گذار توجه می‌کنند و عملاً شرط دیگری برای انتقال نمایندگی ندارند. با این وجود؛ چیک-فیل-اِ به‌عنوان برترین فست‌فود ایالات متحده امریکا، فرایند رقابتی سنگینی را برای متقاضیان راه‌اندازی شعب، طراحی کرده است.
کَری کُرلاندر، مدیر روابط عمومی چیک-فیل-اِ می‌گوید: “سالانه بیش از 40 هزار تقاضا از طرف افراد علاقه‌مند به تأسیس رستوران به دست ما می‌رسد. هرچند ما، فرایند کاملاً شفاف و در عین‌حال سخت‌گیرانه‌ای داریم، اما برند، برای این کار دلایل موجه و منطقی دارد.”
متقاضیان دریافت نمایندگی چیک-فیلا، ابتدا باید یک تقاضانامه آن‌لاین را تکمیل کنند. در مرحله بعد، یک فرم دست‌نویس از دلایل درخواست خود را به شرکت ارسال می‌کنند که در صورت تائید، برای مصاحبه حضوری دعوت می‌شوند. در این جلسه، تجربیات عملی متقاضی در حوزه کسب‌وکار، بررسی و مهارت‌های رهبری و مدیریت وی به‌طور کامل ارزیابی می‌شود.
اما این میزان سخت‌گیری، تنها برای راه‌اندازی یک شعبه رستوران، چه علتی دارد؟
اجرای این فرایند، به شرکت کمک می‌کند تا از میان 40 هزار درخواست سالانه، 100 تا 115 فرد واجد شرایط را انتخاب کند. اگر این آمار را با شرایط پذیرش دانشگاه هاروارد مقایسه کنیم، نتایج جالبی به دست می‌آید. هاروارد به‌عنوان برترین دانشگاه جهان، سالانه 42749 تقاضانامه دریافت و از این میان 1962 نفر، به‌عنوان دانشجو تائید و انتخاب می‌کند؛ یعنی بیش از 17 برابر چیک-فیلا!
حال مجدداً این سؤال مطرح می‌شود که چرا چیک-فیلا، به‌عنوان یکی از موفق‌ترین برندهای فرنچایز و با چنین گردش مالی بالایی، فرایندهای اخذ شعب خود را روزبه‌روز سخت‌تر می‌کند؟
کُرلاندر، دلیل این کار را اهمیت فراوان مشتریان برای شرکت می‌داند.
نگاه سیستمی به فرایندها، دیدگاه جهانی نسبت به جایگاه برند و از همه مهم‌تر، توجه به مشتری به‌عنوان اساسی‌ترین رکن این صنعت پررقابت، دلایل اصلی چیک-فیلا برای اتخاذ این روش است. کسب رضایت مستمر مشتریان و اطمینان آن‌ها از دریافت بهترین تجربه ممکن، برای این برند بسیار مهم است.
با این وجود، برخی متخصصان صنعت فست فود، چیک-فیل-اِ را در دسته‌بندی فرنچایزها قرار نمی‌دهند؛ زیرا مدل اعطای نمایندگی این شرکت، با روش‌های رایج این حوزه بسیار متفاوت است.
هر شعبه چیک-فیل-اِ، سالانه تنها 10 هزار دلار برای تضمین تعهدات خود به‌عنوان یکی از نمایندگان، به شرکت پرداخت می‌کند. این مبلغ در مقایسه با سایر فرنچایزهای صنعت غذایی که سرمایه‌گذران چندین هزار و گاهی چندین میلیون دلار هزینه صرف راه‌اندازی یک رستوران می‌کند، بسیار کم است. علاوه بر این، وقتی یکی از متقاضیان، برای مالکیت شعبه چیک-فیل-اِ، انتخاب می‌شود نیازی به مالکیت زمین یا رستوران ندارد و خود شرکت تمام هزینه‌های استارتاپ شامل تأمین محل رستوران، ساخت‌وساز و تجهیز را می‌پردازد. از سوی دیگر، افراد منتخب برای مدیریت شعب، حق مالکیت کسب‌وکار دیگری را ندارند.
یکی از مشاوران حوزه فرنچایز، دلیل این مدل سخت‌گیرانه را تمایل چیک-فیلا برای کنترل کامل برند خود می‌داند. ممکن است یک نماینده، با پرداخت سالانه 10 هزار دلار و مدیریت یک رستوران، خود را مالک فرنچایز بداند اما عملاً این شرکت مادر است که در همه ابعاد مالک و مدیر شعبه است.
بااین‌حال، چیک-فیل-اِ همچنان یکی از بزرگ‌ترین و پرطرفدارترین رستوران‌های زنجیره‌ای جهان است و در سال 2017 بیش از 9 میلیارد دلار درآمد داشته است و با توجه به شهرت حاصل از غذای باکیفیت و خدمات مشتریان قوی و عالی، شایسته جایگاه خود در صنعت فست‌فود است. این فرنچایز در سال 2017 به عنوان پرفروش ترین برند رستوران سرویس سریع (دارای بیشترین متوسط فروش شعبه) انتخاب شده است. در این خصوص در اینجا بیشتر بخوانید.
Franchise Elites
Franchise Elites